UN PASSU VER DI U CELU
À tè sò l’ochji di l’alba è la prima riturnella
Chì t’accende core in pettu nantu à a strada la più bella
Quandu s’atteppa lu passu trà ghjinèparu è murzella
À tè sò li verdi chjassi, l’onde chjare di e puzzine
In gioia sò ghjàllicu è bassu, e taccule canterine
Chì vanu à cercà l’eternu sin’a le bianche cunfine
Quì si riposa lu ghjornu à l’ombra di qualchi fiore
A piverella è mintrastu hà furatu tant’odore
Per andà à truvà la notte è dumandalli l’amore
Quì sò li venti scherzosi chì pettìnanu le cime
Di nebbia arriciulita ind’un stranu fischjulime
Quandi a furesta si veste per e stonde di vaghjime
Avà sò le neve ardente, a to richezza infinita
Falata da l’alte sponde cume fata insunnulita
À quale tù dai l’anellu per imbellisce la to vita.
.
JEAN -PAUL POLETTI
.